Reis- en beeldverslag excursie Trier gym 3 april 2014
Inleiding
De sectie Grieks en Latijn gaat elk jaar met alle latinisten uit het derde jaar naar Trier. De collega's uit deze sectie vroegen mij of ik zin had als begeleider mee te gaan. Ik geef les aan deze klas en ze wilden er graag iemand bij hebben die de leerlingen stimuleert Duits te spreken. Nou, dat laat ik me geen twee keer zeggen. ondanks het feit dat ik er dubbel in sta. Ik weet dat deze excursie niet alleen leerzaam is voor de kinderen, maar ook voor mij. Trier is de oudste stad van Duitsland, gesticht rond 16 voor Christus. Het beschikt over een rijk cultureel erfgoed. Het is geweldig dat ik de gelegenheid krijg deze stad beter te leren kennen.
Aan de andere kant is het heel intensief om drie dagen met pubers op te trekken. Je hebt als begeleider bijna niet de gelegenheid je even terug te trekken, iets waar ik altijd wel behoefte aan heb. Als je pech hebt zijn de nachten ook nog eens gebroken.
We gaan met 35 leerlingen en 3 begeleiders. De leerlingen hebben van te voren presentaties over verschillende monumenten voorbereid.
Reisverslag dag 1
Als ik om 7.30 uur bij school aankom, staat de bus al klaar, zit iedereen er al in en is het wachten op mij. Beetje dom van mij om enigszins te laat weg te gaan om vervolgens in de file te belanden.
Het is mooi weer en de stemming zit er goed in. We hebben er allemaal zin in. Als begeleider heb je altijd een plek voorin de bus met een mooie ruime blik op de weg.
Om 13.00 uur komen we in Trier aan. We beginnen meteen met de rondwandeling door het oude stadscentrum. De leerlingen geven hun presentaties bij de desbetreffende monumenten: de Moezel en de wijnhandel, de Dom, de Liebfraukirche en de Hauptmarkt. We boffen met het weer: de zon schijnt en de temperatuur is aangenaam.
Tijdens de rondwandeling turen twee leerlingen op de kaart van Trier. "Mevrouw, dit is de Einbahnstrasse, maar hij staat niet op de kaart!" Gelukkig wordt de leerling meteen door haar medeklasgenoot gecorrigeerd. Ik schrok al: Gym 3 met zo'n vraag! :)
We brengen met z'n allen een bezoek aan het Landesmuseum. Een museum waar je 200.000 jaar geschiedenis kunt beleven. Er is te veel om te zien. Daarom concentreren we ons op de Romeinse tijd. Om te voorkomen dat de kinderen snel en doelloos door het museum lopen, geven we ze gerichte quizvragen in het Duits mee. De antwoorden kunnen ze vinden op de bijschriften bij de objecten. Goed voor hun leesvaardigheid. Ze gaan er meteen enthousiast mee aan de slag.
's Avonds gaan we gezellig met z'n allen eten in de kelder bij 'zum Domstein'. Om 20.30 uur komen we in de jeugdherberg Weiskirchen aan.
Er is slechts één persoon aanwezig om ons te ontvangen en ze raakt een beetje in de stress van ons. Als ik met een voor haar wat ingewikkelde vraag kom, moet ze eerst de chef bellen. Kennelijk is er, vergeleken met 30 jaar geleden toen ik in Frankfurt werkte, qua hiérarchie niet veel veranderd. Als medewerker wordt er niet van je verwacht zelf met creatieve oplossingen te komen.
Vervolgens gaat een alarm af, omdat een van onze kinderen een deur opent die hij niet had mogen openen en lukt het haar niet om het alarm af te zetten. De chef kan ze niet bereiken, maar omdat haar dienst er om 21.00 uur op zit, gaat ze naar huis, ons met vragen en smachtend naar een glas wijn achterlatend.
Het alarm is echter niet te harden voor een aantal leerlingen en de buschauffeur, die op een kamer slapen waar het alarm erg doordringend is.
Er is nog een groep in huis en we vragen de begeleiders wat te doen. Gelukkig zijn zij zo vriendelijk de huisbaas te bellen, die even later komt, het probleem oplost, onze vragen beantwoordt en een glas wijn voor ons inschenkt.
Op 'onze' gang huizen ook Duitse kinderen. Geïnteresseerd spreken ze enkele van onze leerlingen aan, die meteen op Engels overgaan. Helaas voor hen kom ik er bij en moeten ze van mij Duits praten. En dat kunnen ze best.
Ook van mij willen de Duitse kinderen het één en ander weten en ik krijg een compliment over mijn mooie Duitse uitspraak. Altijd leuk om te horen.
Dag 2
De volgende dag zitten we al om 7.30 uur aan het ontbijt en om 9.30 uur zijn we weer in Trier. Het weer is prachtig. De zon schijnt en de temparatuur is aangenaam. Vandaag hebben we presentaties en bezichtigingen van de Porta Nigra, de Basilika, het kurfürstliches Palast, het Karl Marxhaus en de Kaiserthermen.
Porta Nigra
Basilika![]()
Kaiserthermen und Karl Marx![]()
![]()
Om de Duitse taal te stimuleren krijgen de kinderen de opdracht een filmpje te maken van een interview met iemand die iets kan vertellen over een bijzonder object in Trier. We maken er een wedstrijd van: een prijs voor het groepje met het leukste, origineelste filmpje. Ook hier gaan ze enthousiast mee aan de slag. Leuk is te merken dat ze tijdens het interview daadwerkelijk geïnteresseerd zijn in het verhaal en een gesprek proberen aan te gaan.
Er is ook ruimte voor vrije tijd en we gaan aan het einde van de dag naar het zwembad. Omdat ik geen trek heb me in badoutfit voor de kinderen te vertonen, nestel ik me, samen met collega Mirjam en een leerling die om gezondheidsredenen niet mag zwemmen, op een ligstoel buiten. Een heerlijk moment voor ons om even bij te komen. Eefke, de andere collega, is gaan hardlopen.
![]()
Na het zwemmen krijgen de leerlingen wat zakgeld mee om zelf ergens te gaan eten. Weer even vrije tijd dus, ook voor ons.
's Avonds in de jeugdherberg krijgen de kinderen een uur de gelegenheid om in een door hun bedachte activiteit te laten zien hoe ze de excursie tot nu toe hebben gevonden of een verslag te schrijven voor de website. Tevens maken we de uitslag bekend van de filmpjeswedstrijd.
Drie groepen kiezen voor een activiteit en we krijgen een dans te zien, een stand-up comedy en een lied.
Na de 'bonte avond' mogen de kinderen nog even gezellig met elkaar op de kamer kletsen. Om 23.00 uur sommeren we iedereen naar hun eigen kamers en hoor ik iets fluisteren als:"over een kwartier". Omdat mijn kamer op dezelfde gang als die van de kinderen gelegen is, besluit ik met mijn studieboeken op de gang te gaan zitten. Er is ineens heel veel toiletverkeer en alle blikken gaan steeds in mijn richting. Na een half uur wordt nog regelmatig een hoofd om de hoek van de deur gestoken, maar ik zit er nog steeds en na een uur wordt het rustig, hoor ik deuren op slot gaan en besluit ik naar bed te gaan.
In de loop van de nacht hoor ik een hoop gefluister en gaan regelmatig deuren open en dicht. Ik kan er niet meer van slapen en besluit op onderzoek uit te gaan. Mijn collega's laat ik lekker slapen. Meisjes en jongens komen uit het herentoilet en ik zie dat er aan het einde een toegang is naar een balkon, waar meisjes en jongens zich gezellig hebben genesteld. Ik sommeer iedereen naar hun eigen kamers en zich gedeisd te houden, omdat ik wil slapen.
Wonder boven wonder wordt er gehoor aan gegeven en kan ik alsnog gaan slapen.
De volgende dag hoor ik dat Mirjam er ook uit is geweest vanwege het gefluister en de deuren.
Dag 3
De laatste dag vertrekken we weer op tijd naar Trier voor de presentatie bij het Amphitheater. Het is bijna onvoorstelbaar wat zich hier vele eeuwen geleden heeft afgespeeld.
Na het Amphitheater gaan we door naar Gerolstein voor een pittige wandeling door het vulkaangebied en de laatste presentatie hierover. We hebben hagel, regen en zon.
Vier kinderen blijven in de bus vanwege gezondheidsredenen.
Om 14.00 uur vertrekken we richting huis. We vinden twee vrijwilligers die de broodjes voor de lunch willen smeren.
De reis terug verloopt heel rustig. De kinderen hebben een kort nachtje gehad en velen vallen in slaap.
Bij een AC restaurant onder Venray laat ik me er uit zetten. Manlief pikt me daar op om vervolgens door te rijden naar ons huisje in Frankrijk.
Tot slot
Het is een zeer geslaagde excursie geweest. De groep was erg sociaal. We hadden twee rolstoelen mee voor kinderen die wegens gezondheidsproblemen of blessures niet veel konden lopen.
De tweede dag ging er ook nog een leerling door de rug en werden de rolstoelen door drie kinderen afgewisseld. Zonder gemopper waren er steeds kinderen bereid de rolstoelen voort te duwen. Er was niet een leerling met probleemgedrag.
Ik heb de kinderen oprecht bedankt voor de fijne sfeer en de gezelligheid.
Ook met mijn collega's Mirjam en Eefke was het heel gezellig. Er is geen onvertogen woord gevallen en er zijn geen irritaties geweest. We konden het zonder enige moeite goed met elkaar vinden.
Met deze collega's wil ik best wel weer op excursie. Leuk ook dat je elkaar zoveel beter en van een andere kant leert kennen. Op school heb je amper tijd om de diepte in te gaan.
Een in meerdere opzichten waardevolle excursie.
![]()
De sectie Grieks en Latijn gaat elk jaar met alle latinisten uit het derde jaar naar Trier. De collega's uit deze sectie vroegen mij of ik zin had als begeleider mee te gaan. Ik geef les aan deze klas en ze wilden er graag iemand bij hebben die de leerlingen stimuleert Duits te spreken. Nou, dat laat ik me geen twee keer zeggen. ondanks het feit dat ik er dubbel in sta. Ik weet dat deze excursie niet alleen leerzaam is voor de kinderen, maar ook voor mij. Trier is de oudste stad van Duitsland, gesticht rond 16 voor Christus. Het beschikt over een rijk cultureel erfgoed. Het is geweldig dat ik de gelegenheid krijg deze stad beter te leren kennen.
Aan de andere kant is het heel intensief om drie dagen met pubers op te trekken. Je hebt als begeleider bijna niet de gelegenheid je even terug te trekken, iets waar ik altijd wel behoefte aan heb. Als je pech hebt zijn de nachten ook nog eens gebroken.
We gaan met 35 leerlingen en 3 begeleiders. De leerlingen hebben van te voren presentaties over verschillende monumenten voorbereid.
Reisverslag dag 1
Het is mooi weer en de stemming zit er goed in. We hebben er allemaal zin in. Als begeleider heb je altijd een plek voorin de bus met een mooie ruime blik op de weg.
Om 13.00 uur komen we in Trier aan. We beginnen meteen met de rondwandeling door het oude stadscentrum. De leerlingen geven hun presentaties bij de desbetreffende monumenten: de Moezel en de wijnhandel, de Dom, de Liebfraukirche en de Hauptmarkt. We boffen met het weer: de zon schijnt en de temperatuur is aangenaam.
 |
| Dom |
 |
| Dom |
 |
| Liebfraukirche |
 |
| Liebfraukirche |
 |
| Hauptmarkt |
 |
| Landesmuseum Grafmonumenten |
We brengen met z'n allen een bezoek aan het Landesmuseum. Een museum waar je 200.000 jaar geschiedenis kunt beleven. Er is te veel om te zien. Daarom concentreren we ons op de Romeinse tijd. Om te voorkomen dat de kinderen snel en doelloos door het museum lopen, geven we ze gerichte quizvragen in het Duits mee. De antwoorden kunnen ze vinden op de bijschriften bij de objecten. Goed voor hun leesvaardigheid. Ze gaan er meteen enthousiast mee aan de slag.
 |
| Landesmuseum leerlingentableau |
 |
| Landesmuseum Mozaik |
Er is slechts één persoon aanwezig om ons te ontvangen en ze raakt een beetje in de stress van ons. Als ik met een voor haar wat ingewikkelde vraag kom, moet ze eerst de chef bellen. Kennelijk is er, vergeleken met 30 jaar geleden toen ik in Frankfurt werkte, qua hiérarchie niet veel veranderd. Als medewerker wordt er niet van je verwacht zelf met creatieve oplossingen te komen.
Vervolgens gaat een alarm af, omdat een van onze kinderen een deur opent die hij niet had mogen openen en lukt het haar niet om het alarm af te zetten. De chef kan ze niet bereiken, maar omdat haar dienst er om 21.00 uur op zit, gaat ze naar huis, ons met vragen en smachtend naar een glas wijn achterlatend.
Het alarm is echter niet te harden voor een aantal leerlingen en de buschauffeur, die op een kamer slapen waar het alarm erg doordringend is.
Er is nog een groep in huis en we vragen de begeleiders wat te doen. Gelukkig zijn zij zo vriendelijk de huisbaas te bellen, die even later komt, het probleem oplost, onze vragen beantwoordt en een glas wijn voor ons inschenkt.
Op 'onze' gang huizen ook Duitse kinderen. Geïnteresseerd spreken ze enkele van onze leerlingen aan, die meteen op Engels overgaan. Helaas voor hen kom ik er bij en moeten ze van mij Duits praten. En dat kunnen ze best.
Ook van mij willen de Duitse kinderen het één en ander weten en ik krijg een compliment over mijn mooie Duitse uitspraak. Altijd leuk om te horen.
Dag 2
De volgende dag zitten we al om 7.30 uur aan het ontbijt en om 9.30 uur zijn we weer in Trier. Het weer is prachtig. De zon schijnt en de temparatuur is aangenaam. Vandaag hebben we presentaties en bezichtigingen van de Porta Nigra, de Basilika, het kurfürstliches Palast, het Karl Marxhaus en de Kaiserthermen.
Porta Nigra
Basilika
Om de Duitse taal te stimuleren krijgen de kinderen de opdracht een filmpje te maken van een interview met iemand die iets kan vertellen over een bijzonder object in Trier. We maken er een wedstrijd van: een prijs voor het groepje met het leukste, origineelste filmpje. Ook hier gaan ze enthousiast mee aan de slag. Leuk is te merken dat ze tijdens het interview daadwerkelijk geïnteresseerd zijn in het verhaal en een gesprek proberen aan te gaan.
Er is ook ruimte voor vrije tijd en we gaan aan het einde van de dag naar het zwembad. Omdat ik geen trek heb me in badoutfit voor de kinderen te vertonen, nestel ik me, samen met collega Mirjam en een leerling die om gezondheidsredenen niet mag zwemmen, op een ligstoel buiten. Een heerlijk moment voor ons om even bij te komen. Eefke, de andere collega, is gaan hardlopen.
Na het zwemmen krijgen de leerlingen wat zakgeld mee om zelf ergens te gaan eten. Weer even vrije tijd dus, ook voor ons.'s Avonds in de jeugdherberg krijgen de kinderen een uur de gelegenheid om in een door hun bedachte activiteit te laten zien hoe ze de excursie tot nu toe hebben gevonden of een verslag te schrijven voor de website. Tevens maken we de uitslag bekend van de filmpjeswedstrijd.
Drie groepen kiezen voor een activiteit en we krijgen een dans te zien, een stand-up comedy en een lied.
Na de 'bonte avond' mogen de kinderen nog even gezellig met elkaar op de kamer kletsen. Om 23.00 uur sommeren we iedereen naar hun eigen kamers en hoor ik iets fluisteren als:"over een kwartier". Omdat mijn kamer op dezelfde gang als die van de kinderen gelegen is, besluit ik met mijn studieboeken op de gang te gaan zitten. Er is ineens heel veel toiletverkeer en alle blikken gaan steeds in mijn richting. Na een half uur wordt nog regelmatig een hoofd om de hoek van de deur gestoken, maar ik zit er nog steeds en na een uur wordt het rustig, hoor ik deuren op slot gaan en besluit ik naar bed te gaan.
In de loop van de nacht hoor ik een hoop gefluister en gaan regelmatig deuren open en dicht. Ik kan er niet meer van slapen en besluit op onderzoek uit te gaan. Mijn collega's laat ik lekker slapen. Meisjes en jongens komen uit het herentoilet en ik zie dat er aan het einde een toegang is naar een balkon, waar meisjes en jongens zich gezellig hebben genesteld. Ik sommeer iedereen naar hun eigen kamers en zich gedeisd te houden, omdat ik wil slapen.
Wonder boven wonder wordt er gehoor aan gegeven en kan ik alsnog gaan slapen.
De volgende dag hoor ik dat Mirjam er ook uit is geweest vanwege het gefluister en de deuren.
Dag 3
De laatste dag vertrekken we weer op tijd naar Trier voor de presentatie bij het Amphitheater. Het is bijna onvoorstelbaar wat zich hier vele eeuwen geleden heeft afgespeeld.
 |
| Amphitheater, trap naar de kelders |
 |
| Amphitheater |
Na het Amphitheater gaan we door naar Gerolstein voor een pittige wandeling door het vulkaangebied en de laatste presentatie hierover. We hebben hagel, regen en zon.
Vier kinderen blijven in de bus vanwege gezondheidsredenen.
Om 14.00 uur vertrekken we richting huis. We vinden twee vrijwilligers die de broodjes voor de lunch willen smeren.
De reis terug verloopt heel rustig. De kinderen hebben een kort nachtje gehad en velen vallen in slaap.
Bij een AC restaurant onder Venray laat ik me er uit zetten. Manlief pikt me daar op om vervolgens door te rijden naar ons huisje in Frankrijk.
Tot slot
Het is een zeer geslaagde excursie geweest. De groep was erg sociaal. We hadden twee rolstoelen mee voor kinderen die wegens gezondheidsproblemen of blessures niet veel konden lopen.
De tweede dag ging er ook nog een leerling door de rug en werden de rolstoelen door drie kinderen afgewisseld. Zonder gemopper waren er steeds kinderen bereid de rolstoelen voort te duwen. Er was niet een leerling met probleemgedrag.
Ik heb de kinderen oprecht bedankt voor de fijne sfeer en de gezelligheid.
Ook met mijn collega's Mirjam en Eefke was het heel gezellig. Er is geen onvertogen woord gevallen en er zijn geen irritaties geweest. We konden het zonder enige moeite goed met elkaar vinden.
Met deze collega's wil ik best wel weer op excursie. Leuk ook dat je elkaar zoveel beter en van een andere kant leert kennen. Op school heb je amper tijd om de diepte in te gaan.
Een in meerdere opzichten waardevolle excursie.
Reacties
Een reactie posten