Als ze maar Duits kiezen

Een tijdje terug had ik een aanvaring met Lianne uit een 3 havo klas. Lianne kwam "verhaal halen" over de 5 die haar groepje had gehaald voor een opdracht.
Hedentendage doet zich een bijzonder fenomeen voor in het voortgezet onderwijs: leerlingen (en ouders) menen ons ter verantwoording te moeten roepen als zij een onvoldoende hebben gehaald.
Ik had de beoordelingsformulieren bij me en begon, haar toon negerend, aan de hand van de rubrics Lianne uit te leggen hoe hun cijfer tot stand was gekomen.
Ik was nog met de eerste rubric bezig toen ze me al verontwaardigd in de rede viel:
Maar mevrouw...........
Waarop ik haar even abrupt onderbrak, gedecideerd en enigszins geïrriteerd zei dat niet ik verantwoording aan haar hoefde af te leggen over de 5, maar zij mij maar moest uitleggen hoe het kon dat je met een groepsopdracht een onvoldoende haalde.
Ik geef toe: pedagogisch niet helemaal verantwoord, ik had rustig moeten blijven, haar reactie kwam voort uit teleurstelling, daar had ik meer ogen voor kunnen hebben.
'Der Ton macht die Musik' en dat geldt ook voor mij.
Normaal gesproken lukt het me aardig om de toon te negeren en op de inhoud in te gaan, maar (nog) niet altijd. Is nog een leerpuntje! (Maar blijft een fenomeen waar ik tegen in opstand kom en leerlingen en ouders op aanspreek!).
Hoe dan ook, het was eruit en Lianne liep boos weg, niet genegen nog naar de rest van de beoordeling te kijken.
De volgende les heb ik haar voorgesteld nog weer even naar de beoordeling te kijken, maar ze was niet meer geïnteresseerd.
Vorige week kwam ze naar me toe: "Mevrouw, geeft u les in de bovenbouw?"
"Nee, ik geef alleen les in de onderbouw."
"En wordt er gescrumd in de bovenbouw"?
"In de sectie Duits ben ik de enige die scrumt, dus bij Duits wordt in de bovenbouw niet gescrumd. Ga je Duits kiezen Lianne?"
"Nu wel!"