Mission accomplished?

Dit jaar heb ik drie leuke havo 3 klassen. Goede sfeer en niet al te groot. En heel bijzonder: de meeste leerlingen hebben hun boek bij zich en maken het huiswerk. Daarnaast kan ik zonder problemen dingen uitleggen en gaan ze aan het werk als ik dat van ze vraag. Vraag alleen niet naar de diepgang en geleerd wordt er helaas ook niet, merk ik bij formatieve overhoringen. Dus een beetje knijp ik hem wel voor de eerste taaltoets, maar aan de andere kant heb ik vaak herhaald, ze toetsjes laten maken, ze gestimuleerd, geprobeerd afwisselende lessen te creëren en zijn er weinig discussies. In alle drie klassen lijken de leerlingen tevreden. Appeltje eitje denk ik blij. Het moet wel haast tot betere resultaten leiden dan voorgaande jaren.

Helaas, in alle klassen is het gemiddelde rond de 5,4. Er zitten heuse tweeën en drieën bij. Voor een leertoets!  Er is zelfs een aantal leerlingen dat bij de reflectievragen aan het einde van de toets heeft aangegeven de toets goed te hebben gemaakt, een voldoende verwacht en een dikke onvoldoende heeft gescoord. Belangrijk dus om de toets goed na te bespreken. Mijn ervaring met een klassikale nabespreking is slecht, dus ik kies ervoor hun eigen antwoorden te bekijken met het toetsblad erbij. Ze krijgen de opdracht kritisch te kijken naar wat er goed en wat er fout is gegaan. En ook...... waar komt het verschil tussen verwachting en resultaat vandaan? Hoe ga je dat gat dichten? 

De eerste discussies beginnen al als ik de toets uitdeel: Mevrouw, dit stond niet in het boek! Dit is wel een hoofdletter (klopt, alleen is het geen zelfstandig naamwoord). Dit is geen hoofdletter, ik schrijf alles in hoofdletters. Dit hoefden we niet te leren. Waarom heeft u dit fout gerekend? Wat bent u streng, kunt u niet een soepeler normering doen? Ik heb heel hard geleerd en toch een onvoldoende (kijkt mij boos aan). Kortom, het ligt allemaal aan mij. Ik geef tegenwoordig geen antwoorden meer, maar stel vragen. Vinden ze niet leuk, maar het zet ze wel aan het denken. 

Als de rust is weergekeerd, gaan ze aan de slag met het invullen van een toetsanalyse. Deze analyse bestaat uit de onderdelen opletten in de les, huiswerk maken, toets voorbereiden, toets maken en soort fouten. Elk onderdeel geeft een opsomming van activiteiten die daarbij horen. De opdracht is aan te geven wat ze wel hebben gedaan en wat ze kunnen verbeteren.

Tot slot stel ik klassikaal nog drie vragen:

1. Heeft de analyse jou inzicht gegeven in je manier van leren, toets voorbereiden, huiswerk maken enz.? De helft zegt ja. Top! Hopelijk is dat de helft die een onvoldoende had.

2. Wat ga je vanaf vandaag anders doen voor een beter resultaat voor de volgende toets? Ze zijn tot verrassende conclusies gekomen: eerder beginnen met leren, huiswerk maken en nakijken, woorden schrijven, vragen stellen, aantekeningen maken, beter lezen enz. Top! 

2. Wat heb je daarvoor nodig van mij? Wat mis je in de lessen, wat moet anders? Niets mevrouw. De lessen zijn prima. Top, het lag dus niet aan mij.

Mission accomplished? De volgende les hebben meer leerlingen dan normaal hun huiswerk niet gemaakt. Ik hou de moed erin, het jaar is nog maar net begonnen. En dat moet ook, want …….opgeven is geen optie!