Klassengesprek over vluchtelingen in gym 3

Gym 3: ik laat een korte reportage over het hartverwarmende welkom van de vluchtelingen in Duitsland zien en heb er een paar opdrachten bij gemaakt. Tijdens de discussie bij de open vragen hoor ik dat er over 'die buitenlanders' wordt gesproken. Een leerling vraagt mij wat mijn mening is over de vluchtelingen. Er hangt een zekere spanning in de lucht en alle leerlingen kijken mij verwachtingsvol aan. Ik sta voor een dilemma. Ik wil geen discussie uitlokken en waag mij doorgaans niet aan het verkondigen van mijn mening in de klas (en op Facebook). Maar deze leerling was oprecht geïnteresseerd. Ik zwicht. Ik vind het spannend, want wat maak ik los?
"De vluchtelingen uit Syrie hebben veel ellende meegemaakt. Er is veel met ze gebeurd. Ze vluchten naar een land met een totaal andere cultuur. Kun jij je voorstellen dat jij naar een Arabisch land zou vluchten? Een land met een totaal andere cultuur dan de onze?"
Er wordt heftig nee geschud. Nee, wie zou dat nou doen?
"Hoe wanhopig moet je dan zijn, dat je dat toch doet? Hoe wanhopig zijn ouders, die zelfs hun kinderen alleen wegsturen, in de hoop dat ze een beter leven krijgen? Sommigen verdrinken, jullie hebben vast de beelden gezien van het jongetje op het strand". 
Er wordt instemmend geknikt en vooral de meisjes uiten hun afschuw.
"Maar mevrouw, er komen ook IS-ers mee over de grens!"
"Ja, dat klopt, ik denk niet dat dat te voorkomen is. En ik begrijp ook dat mensen bang zijn. Maar moet je omwille van die IS-ers duizenden mensen in de kou laten staan? Geen hulp en opvang bieden?"
Niemand reageert. Het is doodstil
Enigszins beteuterd zegt de leerling: " Mevrouw, ik wilde alleen maar uw mening weten".