Charmes in de strijd

Het is mijn 3de lesdag van het nieuwe jaar en ik heb mijn nieuwe mentorklas, een havo 3 klas.
Een leerling op de één na achterste rij, die voortdurend achterstevoren zit om zijn achterbuurman van het één en ander op de hoogte te brengen, stuur ik even de gang op, nadat ik hem al een paar keer gewaarschuwd heb.
Na een tijdje mag hij de klas weer in.
"Ga maar hier vooraan zitten, Jelmer", zeg ik tegen hem.
"Maar mevrouw, als ik nu....."
"Ach, dat weet je nog niet", val ik hem in de rede, "maar bij mij kun je niet onderhandelen, dus ga maar gewoon hier vooraan zitten".
Het lijkt even of hij weer wil protesteren. Dan kijkt hij me vriendelijk glimlachend aan.
"Mevrouw, ik vind uw oorbellen heel erg mooi".
Ik schiet in de lach.
"Denk je dat het werkt, Jelmer?"
"Ik denk het niet, mevrouw", waarna hij zonder morren naast zijn nieuwe buurvrouw gaat zitten.
"Maar ik vind ze echt heel erg mooi"!