Mevrouw, is het voor een cijfer?
In de sectie Duits hebben we dit jaar besloten, wat toetsen betreft, het roer om te gooien: we gaan minder toetsen geven en alleen de vaardigheidstoetsen worden met een cijfer beoordeeld: lezen, luisteren, spreken en schrijven. Alle andere werken, werkjes, diagnostische toetsen, dikteetjes en noem maar op, worden ingezet om de leerlingen voor te bereiden op de summatieve (voor een cijfer) toetsen.
Ik moet het in het begin van het jaar wel vaak herhalen, want bij elke opdracht, oefening, overhoring rolt de vraag: "Mevrouw, is het voor een cijfer?", er wel heel gemakkelijk uit.
Inmiddels is het maart en om een hoofdstuk af te sluiten laat ik de leerlingen spellen maken. Ik laat het aan de leerlingen over hoe creatief ze er mee om willen gaan.
Eén les werken ze in groepjes aan het bedenken en ontwerpen van het spel, de andere les gaan we de spellen spelen. Ik doe het bij alle 2de en 3de klassen en ze zijn lekker aan het werk. De ene groep wat meer dan de ander, maar ze zijn in ieder geval met de stof bezig.
Toegegeven: voor mij is de ontwerples een saaie les. Ik loop regelmatig langs de groepjes met de vraag: "Geht es, kann ich euch noch helfen?", maar krijg steeds nul op het rekest. Hoewel ik het volume af en toe vrij hoog vind, ben ik al heel blij dat ze enthousiast met de stof bezig zijn, want er worden kwartetspellen, ganzeborden, memory's, een kraak de code, kahoots en quizlets gemaakt.
De lessen dat de spellen gespeeld worden verlopen vrij chaotisch, want ineens kan er niet meer ingelogd worden op kahoot, zijn inlogcodes vergeten of werken ze niet meer. Na een hoop gehannes en verbaasde reacties want "gisteren deed alles het nog" komt dan het verlossende "Oh jaaaa, ik weet het al" en kunnen alsnog ook de kahoots en quizlets gespeeld worden.
Drie dames hebben een powerpoint gemaakt met wel drie vragen! "Hebben jullie een uur gedaan om drie vragen te bedenken?", vraag ik verbaasd?
Dat was inderdaad het geval.
"Knap!".
"Mevrouw, is het voor een cijfer?"
Ik onderdruk een grote behoefte om met een diepe zucht en rollende ogen (want waar je mee omgaat word je mee besmet) te reageren en kies voor een andere invalshoek.
"Kun je deze vraag ook uit je systeem halen?"
"Huh? Nee, hoezo?"
"Omdat je het antwoord al weet."
"Nee hoor, dat weet ik niet."
"Jawel, dat weet je wel, denk nog maar eens goed na".
Babs weet het:"We krijgen alleen nog maar een cijfer voor de vaardigheidstoetsen".
"Maar mevrouw, kunt u niet ....."
"En dit was het juiste antwoord, Robin."
"Ja maar mevrouw, u kunt toch wel ......"
"Dit was het antwoord, Robin." zeg ik nog maar eens nadrukkelijk.
CIJFERS! Aan de ene kant klagen leerlingen over de stress en druk op school, aan de andere kant zijn ze helemaal gefixeerd op cijfers.
Er valt nog een hoop te leren. En dat kan heel goed zonder cijfers.
Jezelf ontwikkelen noemen we dat.
Ik moet het in het begin van het jaar wel vaak herhalen, want bij elke opdracht, oefening, overhoring rolt de vraag: "Mevrouw, is het voor een cijfer?", er wel heel gemakkelijk uit.
Inmiddels is het maart en om een hoofdstuk af te sluiten laat ik de leerlingen spellen maken. Ik laat het aan de leerlingen over hoe creatief ze er mee om willen gaan.
Eén les werken ze in groepjes aan het bedenken en ontwerpen van het spel, de andere les gaan we de spellen spelen. Ik doe het bij alle 2de en 3de klassen en ze zijn lekker aan het werk. De ene groep wat meer dan de ander, maar ze zijn in ieder geval met de stof bezig.
Toegegeven: voor mij is de ontwerples een saaie les. Ik loop regelmatig langs de groepjes met de vraag: "Geht es, kann ich euch noch helfen?", maar krijg steeds nul op het rekest. Hoewel ik het volume af en toe vrij hoog vind, ben ik al heel blij dat ze enthousiast met de stof bezig zijn, want er worden kwartetspellen, ganzeborden, memory's, een kraak de code, kahoots en quizlets gemaakt.
De lessen dat de spellen gespeeld worden verlopen vrij chaotisch, want ineens kan er niet meer ingelogd worden op kahoot, zijn inlogcodes vergeten of werken ze niet meer. Na een hoop gehannes en verbaasde reacties want "gisteren deed alles het nog" komt dan het verlossende "Oh jaaaa, ik weet het al" en kunnen alsnog ook de kahoots en quizlets gespeeld worden.
Drie dames hebben een powerpoint gemaakt met wel drie vragen! "Hebben jullie een uur gedaan om drie vragen te bedenken?", vraag ik verbaasd?
Dat was inderdaad het geval.
"Knap!".
"Mevrouw, is het voor een cijfer?"
Ik onderdruk een grote behoefte om met een diepe zucht en rollende ogen (want waar je mee omgaat word je mee besmet) te reageren en kies voor een andere invalshoek.
"Kun je deze vraag ook uit je systeem halen?"
"Huh? Nee, hoezo?"
"Omdat je het antwoord al weet."
"Nee hoor, dat weet ik niet."
"Jawel, dat weet je wel, denk nog maar eens goed na".
Babs weet het:"We krijgen alleen nog maar een cijfer voor de vaardigheidstoetsen".
"Maar mevrouw, kunt u niet ....."
"En dit was het juiste antwoord, Robin."
"Ja maar mevrouw, u kunt toch wel ......"
"Dit was het antwoord, Robin." zeg ik nog maar eens nadrukkelijk.
CIJFERS! Aan de ene kant klagen leerlingen over de stress en druk op school, aan de andere kant zijn ze helemaal gefixeerd op cijfers.
Er valt nog een hoop te leren. En dat kan heel goed zonder cijfers.
Jezelf ontwikkelen noemen we dat.
Er komt een moment dat bij leerlingen dat kwartje ook gaat vallen en ik hoop zo dat ik dat nog mag meemaken!
Reacties
Een reactie posten